Blog | Selectieve betaling?

In de lijn van de eerdere reeks over bestuurdersaansprakelijkheid bespreek ik in deze blog een casus over vermeende selectieve betaling  door een bestuurder van een vennootschap. Een bestuurder van een onderneming kan persoonlijk aansprakelijk zijn voor openstaande schulden. Dit kan als een bestuurder vlak voor een faillissement selectief betalingen doet: de ene crediteur wordt wel betaald, de andere niet zonder dat hiervoor goede redenen zijn.

In deze zaak, die speelde bij het hof Den Bosch was sprake van een medewerker van een parketwinkel die door zijn werkgever in april 2018 naar huis was gestuurd vanwege een conflictsituatie. De arbeidsovereenkomst werd door deze medewerker zelf opgezegd per 1 juli 2018 en gedurende deze periode had de medewerker geen loon ontvangen. De medewerker vordert per brief het achterstallig loon en betaling van de openstaande vakantiedagen en vakantiegeld. Dit wordt niet betaald. In september 2019 gaat de parketzaak failliet.

Na het faillissement start de medewerker een procedure waarin hij vraagt aan de kantonrechter te bepalen dat de bestuurder van de parketzaak onrechtmatig heeft gehandeld. Hij stelt dat de bestuurder uit onwil het loon niet betaald zou hebben. Andere crediteuren, waaronder een collega, waren wel volledig betaald. Volgens de medewerker was er sprake van selectieve betaling. Medewerker stelt dat de bestuurder daarom in privé jegens hem schadeplichtig is en vordert betaling van loon, niet genoten vakantiedagen en vakantiegeld door de bestuurder in privé.

De kantonrechter gaat in zijn oordeel in op de vereisten voor bestuurdersaansprakelijkheid en komt tot de conclusie dat hiervan sprake is. De kantonrechter heeft in dat kader geoordeeld dat het de bestuurder te verwijten valt dat hij ervoor heeft gezorgd dat de loonbetaling aan medewerker niet volledig is geschied. Het verweer van de bestuurder is onvoldoende en de vorderingen van de medewerker worden dan ook (grotendeels) toegewezen.

De bestuurder gaat in hoger beroep en met succes! In hoger beroep bleek namelijk dat de medewerker opzettelijk verkooporders heeft opgemaakt voor bij hem bekende en bevriende kopers, ver beneden de kostprijs waardoor per verkooptransactie fors verlies werd geleden. Op dat moment verkeert de werkgever al in zwaar weer en is extra kwetsbaar.

De werkgever was dan ook van mening dat de medewerker geen recht had op loon, maar juist schadevergoeding zou moeten betalen ter hoogte van een bedrag dat de loonvordering van de medewerker fors overstijgt. De werkgever doet derhalve een beroep op verrekening.   

Het hof gaat daarin mee. Onder deze omstandigheden heeft de werkgever een vordering tot schadevergoeding op medewerker en heeft de werkgever zich het recht voor gehouden om deze schadevergoeding te verrekenen met de loonvordering van medewerker. Er was dus wel degelijk een deugdelijke rechtvaardiging om het loon niet te betalen en derhalve was geen sprake van onrechtmatig handelen van c.q. selectieve betaling door de bestuurder.

Eind goed, al goed voor de bestuurder!

Voor vragen over bestuurdersaansprakelijkheid kunt u contact opnemen met Hilmar Wiechers ([email protected] / 06-45482131).